Hoe steiler, moeilijker en langer de weg naar het allerhoogste topje van die immense berg, hoe mooier dat fabuleuze uitzicht is. - een quote van Mirjam en een waarheid als een koe lijkt me zo -
Hoewel het af en toe toch lekker is een skilift naar boven te pakken, ook al ben je je dan misschien minder bewust van het uitzicht. Je valt, staat op, valt weer en krabbelt vervolgens weer dapper overeind... zo blijft dat doorgaan. Is dat moeilijk? Ja. Kost dat energie? Bergen (om maar even in die termen te blijven). Leer je er wat van? Heel veel zelfs.
Soms kunnen dingen je echt uit het veld slaan. Je bent boos, verdrietig, teleurgesteld, het doet pijn: je valt. Vervolgens probeer je voorzichtig of alle vitale onderdelen nog werken, je krabbelt spiertje voor spiertje weer overeind. Je roept of schreeuwt wellicht een keer flink, laat een traan over je wang rollen, krijgt een troostende knuffel en grijpt vervolgens je strijdbijl weer op. Jij bent in het hier en nu, je haalt diep adem en gaat met een extra blauwe plek de strijd weer aan. Welke strijd dat is en of dat überhaupt een strijd is... dat valt nog te bezien, maar ze krijgen je niet klein.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mooi! :)
BeantwoordenVerwijderenEn om nog maar even een quote van Erzsi aan te halen:
Hoe harder de strijd, des te meer geniet je van het uitzicht als je die strijd hebt gelopen, in plaats van de skilift hebt gepakt. :)
That's the spririt. Zet hem op!
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenLieve Juul,
BeantwoordenVerwijderenWat heb je dit prachtig geschreven!
Stiekem straalt het toch je kracht uit, doe gewoon wat je kan en dan komt de weg van zelf achter je aan, welke weg dat dan ook mag wezen!
Ik ben inmiddels ook weer opgestaan, met een paar schrammen meer, maar ach!
Ik hoop dat jij ook weer staat en anders kom ik je wel even overeind helpen:)
Dikke knuffel!
Thnx ladies :)
BeantwoordenVerwijderenUiteraard doe ik mijn best haha.
@ Mirjam: YOU GO GIRRRRL!
Kreeg trouwens nog de reactie van Wendy: "Hey what's up met dat depri blogbericht van je?!"
Moest er wel om lachen, werd weer even lekker met m'n voetjes op de grond gezet. Soms helpt dat schrijven wel om het even allemaal op een rijtje te zetten en de juiste stroom weer op te pakken.
We gaan er voor, toch?!
xxxx