Op naar het voortgezet onderwijs

Het is februari en dus is het tijd voor nieuwe hoofdvaklessen. Erzsi stoomt ons klaar voor het voortgezet onderwijs. Eerst even lekker met elkaar inzingen, vervolgens praten over hoe dat voortgezet onderwijs nu in elkaar zit en dan de kerndoelen (de vier domeinen) bespreken, te weten:
1. musiceren: zingen en spelen
2. ontwerpen: componeren en improviseren
3. luisteren
4. presenteren
Waarbij ik de quote van de week graag even met jullie deel: "Kunst is communicatie."
Vervolgens wordt het tijd om zelf dingen te gaan doen, waaronder het maken van een lijstje met do's en don'ts als het gaat om zingen in de klas en een stukje over een goede en een slechte docent uit je eigen verleden:


Do's:
-  positieve feedback geven
- mogelijkheid bieden tot het maken van fouten
- een gedoseerde prestatiedruk
- veel doen
- tips geven, op een positieve manier
- zelf een goed voorbeeld geven
- goed luisteren naar en rekening houden met de klas en hun kunnen
- lekker enthousiasmeren, het is immers het leukste vak van school


Don'ts:
- kwaad worden op de leerlingen omdat ze het niet kunnen
- over je heen laten lopen
- onhaalbare (zang)doelen stellen
- je leerlingen, plus hun commentaar negeren
- slecht voorbereid zijn
- te veel lullen en te weinig doen


Dan twee stukjes over een hele goede en een hele slechte docent.
Beginnend bij de negatiefste van de twee: ik heb ooit een docent gehad die domweg weigerde uit te leggen. Dat deed hij nooit, zeer waarschijnlijk was dat omdat meneer het niet kon. Hij beantwoordde je vragen niet, stuurde lukraak mensen eruit en hij heeft het zelfs zo ver laten komen dat hij een van zijn leerlingen uitschold. Dat was voor veel leerlingen de druppel, zo ook voor mij. Toen wij hem wezen op het feit dat dat toch echt niet kon, konden wij direct vertrekken. Hij was altijd aan het friemelen als hij voor de klas stond, nam de raarste houdingen aan en had bovendien een wat vreemd klinkende stem. Tja, gezellig was het niet echt en iets leren deden we helaas ook niet. Ik kan het niet laten om toch ook nog even iets te zeggen over zijn kleding: meneer had altijd dezelfde broek aan, wisselde tussen drie overhemden die dus ook stonken, had altijd dezelfde schoenen onder zijn broek en rook daarbij ook nog eens uit zijn mond.
Dan naar de positieve kant: een haast over gemotiveerde muziek docent. Een man die altijd een positieve benadering had (dan wel kritiek op een positieve manier wist te brengen), enorm veel hart voor z'n vak had en altijd wist te enthousiasmeren. De klas had hij in de hand, hij was kundig en kon boeiend vertellen. Een leuke grap hier en daar kwam de goede sfeer ten goede, hij was altijd bereikbaar voor de meest onmogelijke vragen (ook buiten de lesuren om) en... ach ik merk dat ik nu mijn recept tot goede docent uit m'n credo begin te kopiëren (lees dat maar even door, dan heb je een beeld van deze man). Toch belangrijk om nog even te vermelden dat hij ook buiten de lessen om een hele aardige vent was, zowel op les- als op persoonlijk gebied. Heel fijn om les te hebben gehad van hem.