Chocolalalalalalaaaaa

De les van 2 december stond bij mij in het teken van Pepernoot, taaitaai, chocola. Met een (te) enthousiaste groep kinderen zingen, dansen en instrumenten gebruiken.
Na een goeie warming-up zijn we flink aan de slag gegaan. Tot mijn grote verbazing zat bij alle kinderen het liedje nog vlekkeloos...erg knap! Zo konden we snel door met de instrumenten, het oppikken van de dans en het perfectioneren.
Alles liep eigenlijk goed, behalve de enorme drukte. Nu was het bijna Sinterklaas en staat de maand december wel bekend om drukke kinderen, maar dit was vrij extreem. Ik had ze redelijk in de hand, maar toen alles bij elkaar gevoegd werd en de kinderen op de instrumenten mee mochten spelen werd het te druk. Achteraf gezien had ik eerder hard in mogen grijpen, maar dat wilde ik bewust niet doen, omdat de sfeer daarmee zo enorm verpest zou worden... Heb het helaas wel moeten doen.
Toen iedereen op de koude vloer zat (ik geef les in een gymzaal achtige gelegenheid zonder enig meubilair), bedacht ik me dat ik wel een enorme preek kon gaan geven, maar dat had ik die les al meerder malen gedaan en dat had blijkbaar niet geholpen. Tompoes verzin een list!! En de list kwam: we zaten met z'n allen uiteindelijk een (haast) meditatieve oefening te doen. Al was het misschien een wat vreemde gewaarwording, het hielp enorm. De kinderen waren een stuk rustiger nadien.
Best gek eigenlijk dat zoiets opeens ontstaat. Zit je zo te mediteren met groep 6/7... Hebben jullie ook wel eens zoiets? Iets waar je je totaal niet op voorbereid had, een vreemde gewaarwording die dan ook nog blijkt te werken? Of is mediteren met je basisschool klas helemaal zo gek nog niet?