Stagebezoek...

Zal je net zien, voel je je niet op en top fit, komt er stagebezoek... 
Ach, het schijnt er allemaal bij te horen. Heb m'n beste beentje voor gezet en met de kinderen, die extra hard hun best deden (ja ook docenten slijmen soms bij hun leerlingen, vooral wanneer er hoog bezoek komt) hebben we er een leuke les van gemaakt.


Sinterklaas: de muziekdocent zal er absoluut aan (en misschien ook wel een beetje in) moeten geloven. Ik ben begonnen met het op een rijtje zetten van wat de bedoeling was deze les, een babbeltje over Sinterklaas, een warming-up, wat opdrachten bij het liedje en toen toch echt het zingen der liedje zelve. Pepernoot, taaitaai, chocola (met de songwriter Jeroen Schipper dus in de zaal...ooeeee als dat maar goed gaat!). Het bleek een zeer enthousiaste en leerzame les te worden voor velen van ons, ik heb genoten!


Wat bewustwordingen en belangrijke punten die aan de orde kwamen deze les:

• Het is belangrijk om globaal alles op een rijtje te hebben, maar lesgeven zit 'm eigenlijk ook heel erg in de kleine dingen. Om een voorbeeld te noemen: voordat de kinderen naar het gymzaaltje gaan, leg je ze uit dat je stagementor daar zit zodat ze niet schrikken, laat je ze een pen meenemen en geef je gelijk de opdracht om rustig op de lijn daar te gaan zitten. Zo krijgen ze ook niet de kans om als dolle honden rond te gaan rennen en kan je rustig aan je les beginnen. Dat was een hele verademing.
• Hou de kinderen altijd scherp: blijf vooral vragen. Geef bijvoorbeeld ook niet direct het antwoord op je vraag weg, maar vraag door bij de kinderen: waarom dat antwoord? Wie heeft er iets anders en waarom? enz. En natuurlijk is het altijd handig om te vragen of iedereen je praatjes nog steeds volgt.
• Bewustwording en overdenking: ook een vitaal punt voor een docent denk ik zo. Wees je bewust van alles wat je doet, denk erover na: waarom doe ik dit zo? Kan het ook op een andere manier? Is dit het meest praktisch/fijnst/... en waarom? Blijf je ook bewust van de plannen die je hebt met je klas en denk er wederom over na: is dit haalbaar in een bepaalde tijd? Is dit de juiste werkvorm? Zet ik de kinderen zo het handigst neer om ook nog het dansje bij te voegen? En ga zo maar door. Wees je als docent ook vooral bewust van wat er om je heen gebeurt. Zijn ze nog geconcentreerd? Word ik begrepen? Hoe is de sfeer? Zijn ze druk en wat doe ik daar dan aan? Zitten we trouwens gelijk weer bij allerlei kleine dingen die wel enorme rollen kunnen spelen.
• Ook het beeld dat de kinderen van jou als docent creëren is essentieel: hoe zet ik mezelf neer? Ben ik betrokken bij het wel en wee van mijn leerlingen? Zien ze mij als de grote boze wolf of toch meer als Roodkapje?  Ook dit kan veel veranderen in een klas: lopen ze over je heen, zijn ze bang voor je, ben je dusdanig betrokken dat ze altijd scherp blijven omdat jij ook wat van hen verwacht, hoe voelen zij die relatie aan....

Goed, het was een les vol bewustwordingen en kleine dingen. Commentaar van Jeroen was heel positief: jippieee! Was echt enorm blij met zowel de mooie woorden van hem als die van mijn stagejuf: dank daarvoor!
De vraagbaak: hoe zet jij jezelf graag neer voor de klas, kortom welk beeld zou je graag van jezelf neerzetten? En wat denk je dat de kinderen voor beeld van jou hebben? Is dat hetzelfde als wat je hoopt en wil, of misschien toch totaal anders?